Fontanna

Angie

Nagle ktoś szybkim ruchem przytulił jego ramiona od tyłu.

Ashlynn

David uśmiechnał się smutno i odwrócił się.
-Hej. Wiesz.. znowu nie wiem co się ze mną działo... pamiętam jak Mad wyszła z klubu w ramionach swojego chłopaka... - westchnął - i jakiegoś faceta dającego mi strzykawkę. - przestraszył się - Ja...? - spojrzał na Cay

Angie

Cay usiadła obok niego na ławce i znowu go przytuliła (to chyba jakiś odruch?)
- Jak mogłeś?! Błagam... Obiecaj, że już tego nie zrobisz... - Cay załamał się na chwilę głos. - Nie wybaczyłabym sobie, gdybyś... - znowu ucichła i trochę mocniej go ścisnęła.

Ashlynn

-Byłem taki przygnębiony z powodu Mad... - westchnał David - Dlaczego ona mi od początku nie powiedziała że ma chłopaka? - spytał nagle ożywiony, prostując się - Ale i tak nie mam pojęcia jak trafiłem do domu... - uspokoił się i znów westchnął

Angie

- Kretnie, to nie jej chłopak, tylko BRAT! A ona znalazła cię naćpanego w jakiejś uliczce i odwiozła do domu! Potem zadzwoniła po mnie... - Cay urawała. Super. Zaraz pewnie się rozpłacze.

Ashlynn

-Brat? - David podniósł wzrok na Cay - Naprawde? - usmiechnął się ale zaraz posmutniał - To.. to ona mnie znalazła? Super. - mruknął, wstał i kopnął ławkę z całej siły. -A.. co ci mówiła? - spytał patrząc niepewnie na dziewczynę nie zauważając jej wyrazu twarzy

Angie

- Jest jej strasznie wstyd, że nam nie wierzyła. Coś mi mówi, że dzisiaj się pogodzicie - Cay wstała z trzęsącej się ławki.

Ashlynn

-Nie wiem jak ja jej spojrzę w oczy po tej wczorajszej nocy.. - zasmucił się David - Ona pewnie tylko tak z litości, w końcu znam tutaj tylko ją i ciebie. Ale.. dziękuje ci za wszystko. - usmiechnął się do dziewczyny i przytulił ją

Angie

Cay odwzajemniła uścisk.
- Ona by nie zrobiła niczego z czystej litości. Na mnie nakrzyczała przed całym klubem, a znam mniej więcej tyle osób co ty - uśmiechnęła się, odsuwając od siebie chłopaka. - Mam tylko nadzieję, że się nie pozabijacie, gdy będę w Anglii.

Ashlynn

-W Anglii? - chłopak odsunął się i popatrzył za zdziwieniem na Cay - Wracasz?

Angie

Cay skinęła głową.
- Ale wielce prawdopodobne, że wrócę. Moje wielkie 100 dni w LA jeszcze się nie skonczyło, prawda?

Ashlynn

-Masz wrócić. - powiedział David dobitnie - Kiedy jedziesz?

Angie

- Dzisiaj. a ty nie masz prawa rozkazywać mi, żebym wróciła - powiedziała z nieco ironicznym uśmiechem.

Ashlynn

-W takim razie proszę - uśmiechnął się David - A teraz muszę już lecieć, więc do zobaczenia. Baw się dobrze. - przytulił ją po raz kolejny i odszedł

Angie

Cay odprowadziła wzrokiem chłopaka, zastanawiając się nad tym, jaka jest głupia.
Potem poszła do hotelu.
Pakować walizkę.