Plaża mała

Angie

- Maddy... Proszę... Ja... My...

Blacky

- No sorry, ale to co widziałam dzisiaj rano wyglądało jednoznacznie.

Angie

- Byliśmy ubrani, bo nie było jednoznaczne.

Blacky

- Ubrać się można po, żaden argument.

Angie

- Po pijanemu i ledwo żywemu? Równie dobrze mógłby pójść potem do domu.

Blacky

- Niee...ty byś mu pomogła. Cóż za problem.? Zresztą można robić wiele rzeczy w ubraniach.

Angie

- Mad, jeśli nawet coś robiliśmy, to przecież tylko z powodu pijactwa. On mnie nawet nie lubi.

Blacky

- Pijactwo nie jest usprawiedliwieniem - powiedziała, po czym dodała szybko - no i w końcu przestałaś zaprzeczać. A on....jeśliby cię nie lubił to byście się nie spotkali przy kieliszku.

Angie

- Byliśmy smutni, zdenerwowani i zdołowani. On był mi potrzebny tylko po to, żeby mnie zatrzymać, zanim zemdleję.

Blacky

- Skoro byliście tacy pijani i tak by cię nie złapał. Trzeba było sobie ustalić wersję, zanim tu przyszłaś.

Angie

- Mad, przecież ja niczego nie pamiętam.

Blacky

- Najłatwiejsza wymówka.

Angie

- Ale ja nie chciałam, czy tak trudno ci to zrozumieć?

Blacky

- Tak. Zresztą...po co się tłumaczysz.? On jest twój. Ja się zbieram, nie chce mi się ciągnąć tej bezsensownej rozmowy. Narazie - powiedziała, po czym poszła do wyjścia z plaży.

Angie

Cay podbiegła do niej i ją przytuliła.
- Nie chcę jego. Wolę ciebie.